در دنیای امروز که همه چیز زیر سایه تکنولوژی در حال تغییر است، آموزش هم باید شکل جدیدی به خود بگیرد. استفاده از ابزارهای الکترونیکی در آموزش، تنها یک جنبه از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های تکنولوژی در پیش‌برد اهداف آموزشی است. درباره ظرفیت‌های استفاده از گیمیفیکیشن در آموزش الکترونیک صحبت کردیم و در این مطلب، راجع به گیمیفیکیشن برای اساتید صحبت می کنیم. این موضوع زیرمجموعه گیمیفیکیشن در آموزش است.(اگر هنوز نمی‌دانید گیمیفیکیشن چیست کلیک کنید)

1.گیمیفیکیشن برای اساتید: محتوای آموزشی را در چند قسمت ارائه دهید.

3ساعت ویدیو آموزشی برای مخاطبین کسل کننده‌­است. بهتر است محتوای آموزشی را در چند قسمت و با ابزارهای چندرسانه‌­ای متفاوت ارائه دهید. بعد از پایان هر قسمت، کوییز کوچکی قرار دهید که مخاطب با انجام آن به محتوای بعدی دسترسی پیدا کند.استانداردهای آموزشی زیادی در این زمینه وجود دارد برای مثال می‌توانید تینکن را مشاهده کنید. این روش که الگو گرفته از استراتژی های ناپلئون هست بسیار تاثیر خواهد داشت.

2.مرموز و غیرقابل پیش‌بینی باشید.

همیشه محتوای جذابی را در نظر داشته‌­باشید که از دید دانش‌آموزان، پنهان است و با به‌­دست آوردن امتیازات و گذراندن کورس‌ها برای آن‌ها قابل رویت می‌شود. این موضوع انگیزه همیشگی در فرد ایجاد می‌کند که کورس‌ها و امتحانات را با اشتیاق بگذراند تا به محتوای جدید دسترسی پیدا کند. دقت کنید که این موضوع نباید احساس محرومیت در فرد ایجاد کند، بلکه او را برای دستیابی بیشتر، درگیر نگه دارد. به‌طورکلی، اقدامات تنبیهی و تهدیدآمیز در فضای بازی­سازی جایگاهی ندارند.

3.امتیازات را در معرض دید بگذارید.

وقتی فرد بداند در هر مرحله به چه شیوه‌ای عمل کرده­‌است، تلاش می‌کند نمرات و امتیازاتش را افزایش دهد. کوچکترین تلاش‌ها را با امتیاز پاسخ دهید و اجازه ندهید تلاش‌های دانش‌آموزان نادیده گرفته شود. در دنیای واقعی هرچقدر تلاش بکنیم، نمی‌توانیم به تمام اقدامات مخاطبین پاسخ دهیم، اما در فضای الکترونیک، ما می‌توانیم تمام فعالیت‌های فرد را زیرنظر بگیریم و پاسخ دهیم.

4.فضای یادگیری اجتماعی فراهم کنید.

فضایی برای گفت‌و‌گو و همکاری بین دانش‌آموزان ایجاد کنید تا باهم پروژه‌­هایی را انجام دهند و به اتمام برسانند. برای این­کار می‌­توانید از سیستم­های اینترنتی استفاده کنید، حتی یک گروه ساده تلگرام! در مدل four door بیشتر راجع به این مورد صحبت شده است!

5.موضوع آموزش را “مهم” نشان دهید.

به واسطه یک مفهوم فرهنگی یا معنای حماسی، روند آموزش را، بخشی از یک مفهوم بزرگ و مهم معرفی کنید. دانش‌آموزان در پروسه یادگیری، درحال انجام بخش کوچکی از یک پروژه بزرگ هستند. این مفهوم می‌تواند صرفا همکاری با سایر اعضا برای حل کردن یک چالش باشد و یا اشاره به اهدافی که سازمان برگزارکننده دوره آموزشی، آن‌را دنبال می‌کند. در دوره اکتالیسیس بیشتر راجع به این موضوع صحبت می‌کنیم.

6.گیمیفیکیشن برای اساتید :فرصت‌های زیادی به دانش‌آموزان بدهید.

محیط آموزشی را به نحوی طراحی نکنید که با یک بار تلاش و نرسیدن به جواب امکان دیگری برای فرد وجود نداشته‌ باشد. هر زمانی که کسی از عهده حل کردن چالشی برنیامد به او پیام “تلاش بیشتر و بیشتر” بدهید و تا یافتن راه حل، به او امکاناتی را پیشنهاد دهید که به یافتن پاسخ نزدیکتر شود. برای مثال “مرور دوباره دوره” و یا “کمک گرفتن از دوستان”.

7. داستان بسازید!

شخصیت‌هایی طراحی کنید که داستانی شبیه به دانش‌آموزان شما دارند و در مسیر یادگیری رشد می‌کنند و به دانش‌آموزان کمک می‌کنند. این شخصیت‌­پردازی می‌تواند ساختن آواتار برای صفحه شخصی باشد که با یادگیری بیشتر، ویژگی‌های کاملتری پیدا می‌کند و یا داستان‌گویی افرادی که در مسیر مشابه دانش‌آموزان شما بوده‌اند.

8.رقابت ایجاد کنید.

آپشن‌‌های متفاوتی برای رقابت و مقایسه، به‌­همراه گزینه‌های مختلفی برای جلب امتیاز قراردهید. افراد نمی‌خواهند در پایین جداول مقایسه قرارگیرند و درگیر مسابقه یادگیری باقی می‌مانند.

باید توجه داشت که باورهای غلط زیادی راجع به گیمیفیکیشن در آموزش وجود دارد که در این­جا به چند نکته اشاره می­کنیم. دانستن این نکات از این جهت مهم­ است که افرادی که خود گیمیفیکیشن می­‌خوانند یا کار می­‌کنند در خیلی از مواقع دچار این اشتباهات می‌­شوند. بنابراین باید خیلی با دقت این مطالب را بخوانید!

باورهای اشتباه پیرامون گیمیفیکیشن برای اساتید

گیمیفیکیشن همان بازی است.

در آموزش مبتنی بر بازی، از یک بازی برای آموزش دانش و مهارت استفاده می‌شود. افراد، از اینکه در محیط مربوط به بازی قراردارند آگاه هستند و در نهایت، تعریف مشخصی از برد یا باخت نیز وجود دارد. اما در گیمیفیکیشن، ما از المان‌های بازی استفاده می‌کنیم و افراد در حال بازی کردن نیستند بلکه در حال انجام فعالیتی هستند که بازی نیست اما از همیشه جذاب‌تر است.

 گیمیفیکیشن تنها برای افرادی با سن کم مفید است .

این باور به‌­واسطه کلیشه‌ای شکل گرفته­‌است که تصور می‌شود، بازی برای کودکان جذابیت دارد و این درحالی ­است که امروزه، درصد بالایی از بازیکنان بازی‌های ویدیویی را بزرگسالان بالای 30 سال تشکیل می‌دهند. برای به‌کار بردن گیمیفیکیشن، محدودیتی وجود ندارد. برای تازه کارها و سابقه‌­دارها در هر سنی می‌توان از گیمیفیکیشن بهره ­جست. در گیمیفیکیشن برای اساتید، باید دقت داشته باشیم که خیلی از اوقات، افراد مسن تر بیشتر از افراد عادی جذب ما می‌­شوند.

 گیمیفیکیشن مجموعه ‌ای از امتیازات و مدال‌ها و رتبه‌بندی‌هاست.

افراد، بازی را فقط به‌دلیل دریافت امتیاز بازی نمی‌کنند. در روند بازی کردن، احساس تسلط بر یک چالش مطلوب، نقطه کلیدی گیمیفیکیشن است. بازی درواقع کاری است که ما مجبور به انجام آن نیستیم و از انجام آن دستاوردی واقعی، دستاوردی درونی و دستاوردی در اجتماع پیدا می‌کنیم. نمونه‌های موفق گیمیفیکیشن همواره از جنبه‌های مختلف گیمیفیکیشن استفاده کرده‌اند. امتیاز بندی و رتبه بندی شاید واضح‌ترین جلوه از بازی­وارسازی باشد و به همین دلیل، تبدیل به کلیشه‌ شده­‌است. .